2 dingen die je nooit aan een pokertafel mag zeggen

2 dingen die je nooit aan een pokertafel mag zeggen

Het onderstaande artikel is afkomstig van Pokernews.com, maar speciaal voor de leden van de Pokeren.nl Community vertaald naar het Nederlands. Het stuk gaat over twee dingen die je nooit aan de pokertafel moet zeggen. Het artikel is geschreven door Robert Woolley.

Tijdens mijn laatste Las Vegas trip heb ik aan een aantal toernooien meegedaan. In een van de toernooien kwam ik een situatie tegen waarin er op zowel de turn als river werd gebet en gecalled met K-K-J-J-A op tafel. Het was voor mij geen verrassing dat de speler die het initiatief nam, na de laatste call een J liet zien en de caller draaide Q-Q over en voegde er direct aan toe. "Ik moest wel callen ik had Q-Q". Ik kon mijn lach bijna niet inhouden en wilde de man zo graag vertellen, dat als er nou één moment was om Q-Q te folden het wel de voorgaande hand was geweest, waarin de speler in kwestie twee keer bet met de eerder genoemde kaarten op tafel.

Het was natuurlijk niet de eerste keer dat ik de "Ik moest wel callen" uitspraak voorbij hoorde komen. Vooral in de low-stakes games hoor je ze per uur zo'n 371 keer voorbij komen. Het is een duidelijk teken van verliezende spelers en je doet er dan ook goed aan om zolang mogelijk aan de desbetreffende tafel te blijven zitten. Het verschil tussen een goede en een slechte speler is vaak de frequentie van het aantal fouten. Mindere spelers maken vaak calls waarbij ze eigenlijk hadden moeten folden.

Ik ben dan ook van mening dat je de sterkte van een tafel kunt inschatten op basis van het aantal keren dat mensen "ik moest wel callen" zeggen.

Weten jullie wat het mooie aan de uitsprak "Ik moest wel callen is" ??? Het is gewoon nooit waar. Niemand zegt dat jij moet callen. Er staat niemand naast de tafel die jou een pistool op je hoofd zet en zegt je moet callen. Alle beslissingen tijdens een potje poker worden vrijwillig gemaakt. Een betere verwoording zou zijn. "Callen was de juiste beslissing, zelfs al verloor ik alsnog"

Zelfs in het geval van de K-K-J-J-A situatie zou dat het geval kunnen zijn en hangt af van de actie. Als de bettor een speler is die constant aan het bluffen is dan wordt het ineens veel logischer om te callen. Daarnaast kan het ook zijn dat je moet callen, simpelweg op basis van de pot odds. Als je 1.000 moet bijleggen om 20.000 te kunnen winnen dan is het ook een makkelijke beslissing. Maar zelfs in het tweede geval waarbij spelers denken dat ze de juiste beslissing maken, gaat het vaak fout doordat ze de sterkte van hun hand overschatten. Veel spelers hebben er bijvoorbeeld moeite mee om een hoog pocket pair af te gooien, als er bijvoorbeeld vier harten op tafel liggen of vier kaarten voor een straat.

Lid worden van de Pokeren.nl Community

"Ik wist dat hij het had"

Ik heb nog een interessant voorbeeld voor jullie, afkomstig uit het Main Event van de World Series of Poker 2016. Tijdens dag 7 zagen we James Obst met 7-7, zijn full house betten met Q-7-J-10-10 op tafel. Michael Ruane ging all-in en Obst kreeg 4-1 pot odds om te callen. Uiteindelijk gooide Obst zijn kaarten alsnog weg. Hij gaf zijn tegenstander geen quads of hogere full house maar een straight flush. De read klopte precies, want Ruane had inderdaad een straight flush gemaakt met 9-8 klaver. De makkelijkste weg voor Obst was gewoon callen, om vervolgens te zeggen "Ik moest wel callen, ik had een fullhouse", maar in poker krijg je geen krediet als je tegenstander een nog betere hand heeft. Mensen zullen het lullig voor je vinden maar je hebt er helemaal niks aan.

De andere hand die ik nog even wil bespreken is die tussen Cliff Josephy en Gordon Vayo, waarin Cliff 2-2 gedeeld kreeg en Vayo 3-3 voor zich had liggen. Op de flop kwam 3-K-2, waardoor Josephy ver achter stond tegen de hogere set van Gordon. Het werd pas echt leuk met de ruiten 4 op de turn, waarbij Vayo checkt en all-in gaat na de bet van Josephy. Gezien het feit hoe Vayo al de hele tijd zat te kaarten en de situatie waarin er nog maar vier spelers in het toernooi zaten, was dit het ideale moment om je set tweeën te folden. Uiteindelijk callde hij toch en werd hij uitgeschakeld. Na de hand liep hij naar zijn familie en vrienden en zei hij "Ik wist dat hij het had". Die uitspraak is natuurlijk niet waar, want dat zou betekenen dat als de kaarten open lagen hij ook gecalled zou hebben. Veel spelers zeggen het zelfs nadat ze een slecht call hebben gemaakt en op de river al niet meer kunnen winnen. Als je het zo zeker weet, waarom call je dan?

Er zijn meer overeenkomsten tussen de "Ik moest wel callen" en "Ik wist dat hij het had" uitspraken. Ze worden gebruikt om het eigen falen goed te praten. Er is maar één ding erger dan het maken van een slechte beslissing en dat is het ontkennen dat het een slechte beslissing was. Als je jezelf probeert te overtuigen dat het een goede beslissing was is de kans erg groot dat je hem de volgende keer weer maakt.

Daarnaast is het niet slim om de uitspraken hardop aan de pokertafel te doen. Je kunt de handen beter bespreken met pokerspelers die dicht bij je staan. Dan kun je er ten minste nog wat van leren. Aan de tafel proberen mensen er alleen maar gebruik van te maken en kun je zelfs nog een lading kritiek over je heen krijgen ook. Vaak proberen spelers hun eigen acties goed te praten omdat hun ego is geraakt en omdat ze bang zijn dat andere spelers denken dat ze slechte pokeraars zijn.

Wat doe je ermee

De vraag is wat doe je ermee als je de uitspraken voorbij hoort komen? Niks natuurlijk. Laat je tegenstanders lekker keer op keer de verkeerde beslissing maken. Je zit er om geld te verdienen en het is ieder voor zich. Het is niet jouw schuld dat het verliezende spelers zijn. Het is ook niet jouw taak om ze beter te maken. Hoe meer je ze helpt, hoe kleiner je eigen edge ten opzichte van je tegenstanders wordt.

Een call die geld kost, kan de slechte of verkeerde beslissing zijn geweest, afhankelijk van de situatie en de actie. Je eigen beslissing goed praten door te zeggen "Ik moest wel callen" of "Ik wist dat hij dat had" is dus altijd fout!

Dit artikel is geschreven door Robert Woolley.